Rok temu po raz pierwszy szliśmy wraz z trzema królami/mędrcami złożyć pokłon i dary Dzieciątku. Poprzednio szły 2 orszaki, które miały się połączyć, dziś były aż trzy-każdy król prowadził własną świtę:
Niestety rok temu dla Wiktorii zbyt dużo się działo. Musieliśmy iść obok orszaku-tylko wtedy mała była choć trochę zainteresowana. Kiedy doszliśmy do celu i Wika zobaczyła tłum ludzi, miała dość, zaczęła płakać, chciała iść do domu-więc poszliśmy.
Tym razem szła od początku do końca [no parę razy wpakowała się tacie na ręce]. Była szczęśliwa jak gwizdek, cały czas uśmiechnięta, rozglądała się dookoła, wszystko ją interesowało.
Co prawda trochę oszukaliśmy i ostatnie metry polecieliśmy na skróty żeby dostać pieczątki pod certyfikatem uczestnictwa i specjalny certyfikat rodzinny. W zeszłym roku tych specjalnych rodzinnych było ich skandalicznie mało i dla wielu nie starczyło-nauczeni doświadczeniem woleliśmy się pospieszyć no i mamy 2 komplet :) nie każdy może się tym poszczycić.
Kiedy doszliśmy do Kanonki [czyli celu tej wyprawy] Wika była niesamowita. Przywitała się z połową koników uczestniczących w orszaku, pobawiła się z pieskami [spotkaliśmy kilka malamutów...ciągnących za sobą balast w postaci właścicieli], oglądała co się dzieje na scenie i tańczyła ze mną do pewnej kolędy.
Jak przystało na prawdziwą małą szlachciankę, została damą serca pewnego rycerza:
Z moją pomocą wdrapała się na scenę by królowie mogli się z nią sfotografować, nawiasem mówiąc widać jak dumny z tego zdjęcia jest król, nie każdy dostępuje zaszczytu uściśnięcia dłoni naszej małej królewny.
Oczywiście wspaniałą oprawę muzyczną zapewnił nasz niezastąpiony dziadek
Mariusz :)
Wiadomo, żadna impreza nie może udać się bez niego...ale to każdy powinien sprawdzić osobiście
Do zobaczenia za rok, w tym samym składzie. In Dei Nomine. Amen.
zdjęcia wykorzystane w tym poście są mojego autorstwa,
nie wyrażam zgody na kopiowanie, zapisywanie ani wykorzystanie ich w jakimkolwiek celu,
zgodnie z ustawą o ochronie danych osobowych
.
